dinsdag 28 december 2010

Granny's in de maak


Het vorige kussen heb ik zelf gehouden. Mijn dochter vindt hem wel heel mooi. Maar zij houdt niet zo van grijs. Ik wel. Dus dat is dan duidelijk.

Nu haak ik een witte voor haar. 27 granny squares klaar. Nog 22 te gaan.

Wordt vervolgd.

vrijdag 24 december 2010

Zpaghetti-poef


Op mijn ik-zou-zo-heel-graag-willen-lijstje staat de poef van Christien Meindertsma. Daar onder staat 'een grote prijs winnen in de staatsloterij'. Want ik vind de poef wel echt heel mooi met zijn mooie dikke wol in prachtige kleuren, maar kan dit nu niet zomaar betalen. Want ik wil natuurlijk wel het liefst een grote.

Dus ik besloot vorig jaar al eens om er zelf één te breien. Drie maal dikke draad op dikke naalden. Heel veel bollen. Nu heb ik een enorme lap. Ik wist niet hoe ik hem ergens toonbaar omheen kon maken. Die wacht dus op een betere bestemming.

Toen vertelde deze collega dat zij een poef had gehaakt. Van Zpaghetti. En het was een succes. Het haken en het resultaat. Dus ik was enthousiast. En nu heb ik ook een poef.

Voor nu voor iedereen hele fijne kerstdagen. Ik ga beginnen met de voorbereidingen voor morgen.

zondag 19 december 2010

Wollig warme winter


Begin december zag ik dit moois van naais. Toen wist ik wat ik nodig had graag wilde maken. Dus toen zij het patroon ook poste was ik één van de hebberigen.

De goede sint deed mij de wol cadeau (Phildar partner 6 met een draadje kid-silk). En ik ben direct gestart. En opnieuw gestart. En nog eens gestart. Want ik ging nog al eens mis. En als ik wat uit moest halen, wist ik niet hoe ik het juist moest oppakken. Dus ik haalde alles uit. Maar ik moest hem maken. Uiteindelijk koos ik ervoor om de sjaal minder breed te maken en hem te breien op naalden 8. Dit ging sneller. En éénmaal een eindje onderweg ging het steeds beter.

Vanmorgen was hij af. En ik blij. Vanmiddag stapte ik trots door de sneeuw.

donderdag 16 december 2010

Cosy kussen


Eindelijk. Een berichtje. En ook eindelijk mijn granny-square-kussen af.

Het kostte wat tijd. En een woonkussen ging me te ver. Want ik wil nog meer maken. Maar ik ben heel tevreden over het resultaat. De felle kleurtjes knallen er lekker uit tegen het spierwitte en het ingetogen grijze.

De komende weken lekker veel vrije tijd. En niet al te veel gepland. Zo'n heerlijk gevoel als je 's ochtends opstaat en je nog de hele dag kunt invullen. Dus ook tijd om dingen (mooier) te maken.


donderdag 2 december 2010

Fimo-gefriemel


Ik heb gefrustreerd gefriemeld met fimo. Dingen geprobeerd die niet helemaal volgens plan verliepen. Maar ach, je leert van je fouten, nietwaar?

Mijn eerste idee was het bekleden van een spanen doosje. Dat kon niet misgaan. Dacht ik. Maar dat was te optimistisch:
- het maken van een gelijkmatig glad lapje klei is niet eenvoudig zonder pastamachine.
- het aanbrengen van het lapje klei rond het doosje is niet makkelijk. Als ik wreef om de naad weg te krijgen lubberde het lapje klei uit en schoof het zo weer van mijn doosje.
Dus ik beplakte het doosje met allemaal kleine stukjes klei. Die ik maar een klein beetje uitwreef. Nu bleven ze wel zitten. Hobbelig en bobbelig. Compleet met vingerafdrukken.

Daarna maakte ik nieuwe cadeaulabels. Een soort van probeerseltje voor de kerst. Ik wilde er graag tekst op. Dus ik kocht een stempelsetje. Met hele kleine lettertjes. Die je alleen met een pincet kunt hanteren. Het was dus wat gepriegel. Want:
- als je ze te zacht in de klei drukt zie je de tekst bijna niet.
- als je ze te hard duwt zit er een rechthoekje om ieder lettertje.
- vooral: zie ze maar eens recht te krijgen!
Maar goed, er werd wat geproduceerd. En op het laatst bedacht ik me zelfs dat je stempelinkt op de stempeltjes kunt doen. Dan zijn de lettertjes beter leesbaar (onderste labeltje).

Wel wat geleerd van deze probeersels. Maar helaas kwam de belangrijkste les kwam achteraf. Toen ik wat had rondgespeurd op internet. Dáár had ik mee moeten beginnen!
Want op het www las ik onder andere dat:
- fimoklei vast gelijmd kan worden op je object. Ook voor het bakken. Dan blijft het goed zitten. Aha...
- de ieniemienie-stempel-lettertjes gebruikt worden in een speciale houder. Voor je gaat stempelen duw je de lettertjes daar allemaal in. Keurig naast elkaar, allemaal even diep. En dan stempel je complete teksten in één keer. Dat is makkelijk...

zondag 28 november 2010

Van oud naar nieuw



Het natte-neuzen-seizoen is weer begonnen. Dus de doos met tissues werd weer op het dressoir gezet. Ooit kocht ik een felroze doos voor 'eromheen'. Maar eigenlijk was die niet veel mooier dan de echte doos van supermarkt-huismerk. Dat geeft te denken, niet?

Ik had ook nog een groot kussen over. Dat stond weggestopt stof te vangen. Beetje jammer, want de kinderen zijn gek op grote kussens.

En toen kocht ik een stuk stof bij Ikea. Toevallig paste het precies bij de kleur van de bank. Dus dat moest een nieuwe hoes voor het grote kussen worden. En van de rand die ik overhield bekleedde ik de tissue-doos.

En zo maakte ik van oude dingen weer nieuwe. En wordt wat klaar stond om weg te doen toch weer gebruikt.

woensdag 24 november 2010

Klein geluk


Geluk zit in kleine dingen. De iedere-dag-dezelfde-grapjes van de kinderen. Mijn zoontje die nog een keer de klas uit rent om mij een extra kus te geven. Mijn dochter die trots voorleest uit eigen werk. Mijn lief die mij op vrijdagavond ontvangt met een heerlijke warme maaltijd als ik uit mijn werk kom. Van die dingen, en nog veel meer, word ik zó blij.

Maar ik geniet ook van winkelen. Heerlijk slenteren door een winkel met allemaal mooie spulletjes die je zou kunnen kopen. En dat je dan iets ziet waarvan je hart een sprongetje maakt. En het blijkt niet duur te zijn. Dan loop ik met een grote glimlach en een heus gevoel van 'klein geluk' naar de kassa. En als ze het dan ook nog mooi inpakken, dan wordt 'klein geluk' zelfs bijna 'groot geluk'.

Het zwarte vogeltje dat tsjilpt als je voorbij loopt is zo'n geluksvangst. Toen ik hem zag, moest ik hem gewoon kopen. Hij is van Pol's Potten. En daar weten ze dat geluksgevoel haarfijn op te roepen bij mij.

Het schaaltje in bladvorm is van hout en komt uit de kringloopwinkel. Voor 50 cent was ik direct verkocht. En nadat hij een lik mat-witte verf heeft gekregen staat hij nu te pronken op mijn werkktafel.

Dat zijn fijne dingen.

maandag 15 november 2010

Mijn letterbakje


Vorige week ging ik met een paar gelukkige kringloopvondsten naar huis. Als een kind zo blij! Eén van mijn schatten was een oud, stoffig, klein letterbakje.

Thuis aan de slag gegaan met de witte verf. En gistermiddag gemeten, geknipt en geplakt. En zie hier het resultaat. Voor boven mijn werktafel. Om kleine spulletjes in te bewaren. En als ze er niet in passen dan geeft dat niet. Ik vind het ook leuk om te kijken naar de achterkantjes van de vakjes.

Voor deze week nog een paar andere dingen op het programma: een poef van zpaghetti, gehaakte cadeautjes, een rokje en een jurkje, een grote letterbak, een woonkussen en nog een heleboel grannysquares. Ik denk dat ik keuzes moet gaan maken...Meer plannen dan tijd.

zondag 14 november 2010

Het eerste schoencadeautje


Mijn dochter vindt het heerlijk om alle nieuwe stofjes in huis te kijken, voelen en keuren. Heel leuk natuurlijk. Maar nu niet handig. Want ik had wat cadeau-ideeën voor de komende tijd. En zij behoort nog tot het 'Rijk der gelovigen'. En dat wil ik graag nog een jaartje of 2 zo houden. Want dat geeft het feest toch iets extra's.

Ze wilde graag een kleurpotlodenrol. Ze had de stofjes al gekozen. En ik wilde hem graag maken. En hem cadeau geven. Dilemma dus. Oh nee...dat heet 'uitdaging'.

Oplossing: ze kreeg de potlodenrol eerder deze week en ik zei heel nonchalant: 'Dan kun je wel kleurpotloden aan Sinterklaas vragen.' En dan gaan de dingen soms precies zoals je dat had bedoeld. Ze pakte haar verlanglijstje en schreef onder Barbie 'kleurpotlooden'. En ik keek glimlachend toe.

Vanmorgen vond ze de potloden naast haar laars (die had ze gezet omdat daar een Barbie in past). 24 stuks. Zo toevallig dat ze precies in de kleurpotlodenrol pasten.


zaterdag 6 november 2010

Versierde hangers


Wat heb je nodig als je veel rokjes hebt? Veel shirtjes, truitjes en vestjes om erbij te dragen? Ja, dat natuurlijk ook. Maar ik bedoelde hangertjes om de rokjes op te hangen.

Bij de Ikea kochten we gewone houten hangertjes. En we zijn begonnen met versieren. Er zijn er nu 3 af. De rest volgt nog.

donderdag 4 november 2010

Sleutelhangers van leer


Een paar oude laarzen en een paar restjes gekleurd leer. Daar kun je nog hele mooie dingen mee maken. Nooit, maar dan echt nooit meer zomaar wegdoen! En als het even kan extra meenemen vanuit de kringloopwinkel.

Ik ben zo blij met de paar stukjes leer die ik heb liggen! Gisteren maakte ik mijn eerste sleutelhangers. Nog niet helemaal naar mijn zin. De naaimachine, het leer en ik moeten nog een beetje aan elkaar wennen, zullen we maar zeggen.

Als ik nou een beetje netjes knip en meet kan ik heus nog wel een paar sleutelhangers, een portemonneetje en een hoesje voor mijn telefoon maken. De tas moet nog maar even wachten. Maar niet te lang liefst.

Dat klinkt al bijna als een verlanglijstje... Lieve Sint, Ik zou dit jaar heel graag een groot stuk leer krijgen. In bruin. Of grijs. Maar rood of geel of groen is ook goed. Hartelijke groeten, Marjolein


dinsdag 2 november 2010

Op het juiste moment



Na een nacht piekeren over de verkeerde dingen en het verspillen van energie aan zaken die dat niet waard zijn, valt deze Flow op het juiste moment in mijn brievenbus. Op de voorkant staat:

Je geniet het meest van het leven,
als je een feestje viert in je eigen hoofd

En dat is precies wat ik nu ga doen. Weg met de nare gedachten. Weg met het gezever over 'als...dan...'. Weg met al die zorgen over dingen die er niet werkelijk toe doen. Ik ga mijn eigen feestje vieren! En wel nu meteen.

vrijdag 29 oktober 2010

Nog vééél te gaan....


Al te vaak hebberig jaloers bewonderend gekeken naar mooie shawls, dekentjes en kussentjes. Van granny squares. Alleen de naam al vind ik leuk! En nu heb ik eindelijk een start gemaakt. Ik heb er nu 12. Voor een woonkussen. Nog véééél te gaan, maar ik haak rustig door. Zo lekker kneuterig en ontspannend.



zondag 24 oktober 2010

Pennenzakjes voor schoenmaatjes


De school van mijn kinderen doet ieder jaar mee met 'Schoenmaatjes' van Edukans. Erg leuk en leerzaam, vind ik. We vullen 2 schoenendozen. Een meisjesdoos en een jongensdoos. Daar gaan allerlei schoolspulletjes, een knuffel, wat klein speelgoed en toiletartikelen in. De kinderen hebben plezier in het uitzoeken van de spulletjes in de winkel en kiezen tot slot iets van henzelf om er in te doen.

De pennenzakjes kwamen dit jaar natuurlijk niet uit de winkel. Ik maakte ze vanmiddag. Mijn dochter kon niet kiezen welke stof aan de buitenkant kwam, dus het werd half-om. Mijn zoontje vond het pennenzakje met de sterren en de raket zo mooi, dat hij daar ook wel een kussen van wil op zijn kamer. Leuk, daar ga ik voor zorgen!

Even de brief van school erbij gaan zoeken vanavond. Om te kijken wat de uiterste inleverdatum van de schoenendozen is. Want als er nog tijd is, maak ik nog toilettasjes.

De kinderen mogen de schoenendozen zelf inpakken en versieren. En zo worden het èchte cadeaus!


zaterdag 23 oktober 2010

De nieuwe kleren van de kinderen



Het is niet dat de kinderen niets hebben om aan te trekken. Maar er is gewoon zoveel leuks te koop. En nu heb ik ook nog de wondere wereld van het zelf maken ontdekt. Met zoveel mooie stoffen. Zoveel leuke ideeën. En de kinderen moeten nog altijd gekleed worden. Dus hebben ze allebei wat nieuws.

Voor mijn dochter maakte ik een wikkeljurk. Een patroon uit Knippie najaar 2008. Gelukkig had ik al voordat ik de schaar in de stof zette het idee dat het jurkje wel erg kort was. Dus ik knipte 7,5 cm extra in de lengte. En nu bleek hij precies goed. Dat was een gelukstreffer. Want ik vond het jurkje ook wat smal ogen op de tekening. Maar daar durfde ik niets aan te veranderen. En dat was maar goed ook. Want eenmaal in elkaar bleek het jurkje eerder wat wijd.

Voor mijn zoontje ligt er al een paar meter stof klaar voor, wat in mijn hoofd, hele stoere overhemdjes zijn. Ik heb geen patroon. Wel echte overhemdjes. Die veel te duur zijn om even uit elkaar te halen. En nu durf ik dus niet zo goed te gaan knippen. Ik ben bang dat ik het verpest. En dus begon ik voor hem heel laf. Met een strijkapplicatie en een stukje lint. Op een mooi basisshirtje. We zijn allebei heel tevreden met het resultaat. Maar dit voelt natuurlijk niet echt als 'self-made'. Dus misschien begin ik dit weekend dan toch maar met een overhemdje.


zaterdag 16 oktober 2010

Hanger voor een mooie kast


Op het kamertje van mijn dochter staat een oude kast. De deuren zijn krom getrokken. En her en der zit er een scheur in het hout. Maar ik vind hem prachtig! Ik schilderde hem heel mat wit aan de buitenzijde. Mat grijs aan de binnenzijde. De planken en de lades werden bekleed met een lief behangetje. Hij staat zo mooi tegen de hardroze muur.

En nu maakte ik een kasthanger voor aan het knopje. Mijn dochter vindt hem 'wel mooi', maar herinnerde mij er fijntjes aan dat zij om een konijntje had gevraagd. Dat zal mama leren te maken wat zij zelf wilde. Dus er komt er nog één. Gelukkig heeft ze ook nog een kledingkast.


woensdag 13 oktober 2010

Stoere dekbedhoes


Nee, er slapen hier geen kinderen buiten vannacht. Ik heb mijn lockmachine ingewijd vorige week. Met deze stoere dekbedhoes. Eindelijk kan de hoogslaper van mijn ventje worden opgemaakt met het beddengoed dat het verdient. In de stoere stijl van de hoogslaper en kleurend bij de rest van de kamer. Naast het sobere grijs en wit is er één uitgesproken wand in de kamer: een witte basis met gele bollen met een dun oranje randje.

Wat ging het naaien flitsend snel! Nou is een dekbedhoes natuurlijk niet veel meer dan rechtuit stikken. Maar toch. Het is wel heel erg handig als de randjes meteen zijn afgewerkt en netjes gesneden zijn.

De hoes krijgt nog een gele applicatie. Maar we zijn er nog niet helemaal over uit. Een stierenkop of een hert. Of toch een olifant? Maar ach, dat kan later nog. Voor nu slaapt mijn mannetje hier heerlijk onder.

Ik wilde graag mooi foto's maken. Het hoekje van het bed is zo dicht onder het plafond wat donker. Dus ik moest fotograferen met flitser. Dat doet geen goed voor de kleuren. Vandaar ook een paar foto's buiten.


dinsdag 12 oktober 2010

Wollig winterrokje



Even stil op blog-gebied. Maar dat is dan ook alles. Want verder heel druk. En gelukkig ook met de nieuwe lockmachine. Maar daarover morgen meer. Eerst dit wollige winterrokje. Op de gewone machine gemaakt. Want deze stof hoeft niet afgewerkt te worden. Wel zo makkelijk.

Ik ben eigenlijk altijd wel van 'als je iets nieuws hebt, trek je het meteen aan'. Maar dat is nu met het prachtige na-zomer-zonnetje niet aan de orde. Het is dat ik zo van dit weer houd, want anders zou ik het nog bijna jammer gaan vinden...

In Burda 10 van 2009 vond ik het patroontje. Heerlijk eenvoudig. Leek zo. Want mijn dochter heeft geen standaardmaat, blijkt. En eigenlijk had ik dat ook wel kunnen weten vanuit de ervaring met dit rokje. Ik had hem vrijwel helemaal elkaar zitten. Lekker stevig dubbel gestikt. Toen bleek dat hij te wijd was. En niet zo'n beetje. Dus geen mogelijkheid tot een beetje sjoemelen met een dikke legging of maillot eronder. En een stukje elastiek in de taille is met dit model en deze stof ook niet de bedoeling. Uithalen was geen optie. Want zie het garen maar eens terug te vinden in de wollige stof. Dus ik knipte de zijnaad eruit en stikte een nieuwe aan de rechterzijde. En de linkerzijde werd ook een stuk smaller gemaakt. Want de middennaad moest natuurlijk wel in het midden blijven. Het was dus alles of niets. Maar nu past hij. En daar gaat het om. En de bloem? Die maakte ik er extra bij, want dat staat zo vrolijk.


zondag 3 oktober 2010

Stoelhoesjes


Er waren eens 3 prinsesjes. Zij woonden met de koning en koningin in een mooi paleis. Zij hadden bijna alles wat hun hartjes begeerden. Veel roze en glitter. Zoals dat hoort bij prinsesjes.

Op een dag besloot de koningin dat het paleis opgeknapt en opgeleukt moest worden. Zij liet een nieuwe vloer leggen, kocht een nieuwe pronkkast en verschoof de koninklijke meubels. Zo was het naar haar zin.

De 3 prinsesjes hadden elk een Ikea-troontje. Alledrie dezelfde. Het is dat prinsesjes natuurlijk nóóóóit ruzie maken, want anders zou daar nog wel eens verwarring over kunnen bestaan...

Toen de 3 prinsesjes bijna jarig waren had de koningin een lastige taak. Het bedenken van de geschenken. Wat zouden de 3 prinsesjes nou nog graag krijgen? Ieder een eigen troontje. De koningin vond een patroontje voor een passend hoesje voor de rugleuning van de troontjes. Zij knipte het uit en ging daarmee naar het arme naaistertje. Ze vroeg het arme naaistertje 3 hoesjes te maken. De koningin koos stof en applicaties en vroeg wat glitter en glimmers toe te voegen. Zo paste het mooi in het nieuwe paleislijke interieur.

Het arme naaistertje ging ijverig aan het werk. Niet alles verliep volgens plan. Het netjes borduren van de namen met kleine kraaltjes lukte maar niet. Dus de plannen werden wat aangepast en het arme naaistertje ging verder. Op de dag van het Grote Feest waren de hoesjes klaar.

Het arme naaistertje was ook uitgenodigd voor het Grote Feest. Zij gaf de hoesjes (met deze verjaardagsbroches en nog wat andere roze cadeautjes) aan de 3 prinsesjes. De prinsesjes waren blij met hun gepimpte troontjes. Het werd een hele fijne dag en iedereen leefde nog lang en gelukkig.




zaterdag 2 oktober 2010

Een gelukkige huisvrouw


Hij is bezorgd! Mijn lockmachine. Vanmorgen, toen ik net wakker was, stond de pakketbezorger aan de deur. Normaalgesproken zou ik niet zo'n haast maken om in mijn badjas en met make-uprestjes naar de voordeur te komen. Maar nu...

Ik ben dus een gelukkig mens. Mijn lief sprak het vermoeden uit dat ik mij de rest van de dag niet meer zou aankleden. Maar dat ging helaas niet op. We hebben al kinderschoenen en cadeautjes gekocht. En we gaan zo op pad voor een mijlpaal voor mijn dochter: afzwemmen voor B!

Maar vanavond...dan maak ik eerst de stoelhoesjes af. En daarna zet ik mijn lockmachine aan. Oeh, ik heb er zin in!

Om het berichtje visueel op te vrolijken heb ik er een fotootje bij gedaan van het prachtige schaaltje dat ik kreeg op de woonbeurs. Alleen al het bemachtigen van dit schaaltje was een bezoek waard. Maar dat zou niet eerlijk zijn tegenover al het ander moois dat we hebben gezien....

donderdag 30 september 2010

Fijn van fimo



Druk met verschillende dingen. Maar niets helemaal af. Even wat minder tijd. Wel een heerlijk dagje Woonbeurs gehad dinsdag. Heerlijk geslenterd met deze lieve collega. Zoveel mooie dingen gezien. Zoveel inspiratie opgedaan. En bijna 'een tas voor het leven' gekocht. Nu op naar Flavourites Live!

Na het weerstaan van al het moois op de beurs, heb ik mezelf toch wat cadeau gedaan. Iets dat langer meegaat dan 'een tas voor het leven'. Een overlockmachine. Ik kan heel veel argumenten bedenken waarom dit een heel goede aanschaf is. Waarmee ik dan ook een poging heb gedaan mijn lief te overtuigen. Ik kan niet wachten tot de postbode hem bij me bezorgd. De tricot en jersey liggen al klaar!

Gisteren nog een paar bedels, knoopjes en kralen gemaakt van fimo-klei. Het hartje werd niet wat ik had bedoeld. Maar ach, ook dat heeft iets authentieks. Het prikken van de motiefjes gaf wel een leuk effect. En nu weer verder met de drie stoelhoesjes die komende zondag klaar moeten zijn.

donderdag 23 september 2010

Barbie en stoere gitaren


Er moest nog één pennenzakje gemaakt worden. Voor mijn ventje. Hij had de stof al uitgekozen. De stoere gitaren. Dit is het resultaat. En wat stopt hij er nu in? Alweer knikkers. En nog een paar andere 'schatten'.

De garderobe van Barbie moest verder uitgebreid worden. Hij was -zogezegd- wat eenzijdig. Rokjes zat. Maar topjes te weinig. Dat was dan duidelijk. Een topje voor Barbie dus.

zondag 19 september 2010

Een doosje voor de tandenfee


Als je 6 bent zijn er een paar dingen heel belangrijk in het leven. Het krijgen van grote-mensen-tanden hoort daar zeker bij. Meerdere keren per dag worden wij op de hoogte gebracht van de status van De Losse Tand.

De tand van mijn dochter zit dus los. Al behoorlijk los zelfs. De tijd begon dan ook te dringen. Er moest
een tandendoosje komen. Maar niet zomaar één. Hij moest de tandenfee wel waardig zijn. En die maakte ik. Hier vond ik de inspiratie en de papiertjes kwamen uiteraard uit Flow. Dan nog een stukje band, een klein lapje velours en een plukje fiberfill. Dat alles samen werd een mooi doosje.

En nu wachten tot de tand er uit gaat. Wij zijn klaar voor de tandenfee.